Hoe ziet mijn leven er uit nu ik de 30 gepasseerd ben?

Home » Hoe ziet mijn leven er uit nu ik de 30 gepasseerd ben?

MIjn leven als dertiger

Volgens mij kijkt iedereen er naar uit als je 16 wordt. Of misschien wel 20. Maar niemand kijkt uit naar de 30! Ik ben inmiddels 32 jaar en heb er nooit moeite mee gehad om deze leeftijd te bereiken. Velen verzwijgen dit getalletje angstvallig om maar zo jong mogelijk te blijven. Misschien is het ook maar net hoe je er zelf in staat. Want waarom kijken we er zo tegen op? Is je leven dan echt saai, burgerlijk en niet meer spannend? Moet je dan je leven op de rit hebben? Ik ga je vertellen hoe ik het vind om een dertiger te zijn!

Nooit heb ik gedacht dat ik verschrikkelijk zou vinden om de 30 jaar aan te tikken. Toch vond ik het wel enorm raar om van 29 naar 30 te gaan. Niet vanwege het ‘oude’ gevoel, maar meer omdat ik vroeger iemand van 30 heel volwassen en ‘groot’ vond. Ja, dan was alles in kannen en kruiken. Nu weet ik wel beter en maakt je leven niet ineens een grote ommekeer.

Wel vond ik het gek om mezelf te verenigen met het getal 30. Ik besefte toen ik deze leeftijd bereikte, ik nu wel echt een volwassen vrouw moest zijn, haha. En omdat ik zo klein ben en vaak jonger geschat word, ging dat er bij mij nog niet heel erg in.

Ik moet zeggen dat ik mijn twintiger jaren als een turbulente tijd heb ervaren. Jaren waarin ik bouwde aan mijn toekomst van nu. Ik merk dat ik nu ik de dertig gepasseerd ben, ik wat meer kan laveren en de vruchten pluk van het ‘harde werken’ in mijn ‘twenties‘. Er was veel onzekerheid, chaos, maar ook juist bouwen aan zekerheden en keuzes maken die voor de rest van mijn leven invloed zouden hebben.

Het resultaat van die afgelopen jaren, zie ik nu terug. Zo heb ik ondanks het veelvuldig ziek zijn door de endometriose, mijn Bachelor in de wacht mogen slepen. Ik heb heel vaak de gedachte gehad om ermee te stoppen, maar ik heb doorgezet en uiteindelijk als mama van een kleine baby mijn diploma in ontvangst kunnen nemen. Ik had er zo vaak mee kunnen stoppen, maar ik deed het niet. En daar ben ik nu zo blij om! Ik weet nu wat ik kan en dat ik kan aantonen dat ik daadwerkelijk een studie heb gedaan.

Ook heb ik nu twee kindjes, waar ik enorm van geniet. Ze zijn al wat ouder aan het worden en daar ben ik als begin dertiger heel erg blij mee! De ergste tropenjaren liggen alweer achter me en ik kan meer genieten van de persoontjes die ze nu zijn. Ik had er zelf niet aan moeten denken om nu pas moeder te worden. Ik heb geïnvesteerd toen ik midden twintig was (de keuze was nu of nooit met de endometriose) en ik kan heel gelukkig zijn met mijn beslissing van toen. Ik ben nu namelijk de trotse moeder van een jongen van bijna 3 en een meisje van 4 jaar.

Natuurlijk is het hebben van een stabiele woonomgeving ook heerlijk. Als student ben ik een paar keer verhuisd, maar nu woon ik samen met mijn gezin in een huis met tuin. En in een rustige omgeving! Heerlijk om thuis te komen in alle rust, zonder lawaai van je medestudenten, haha. Gewoon lekker simpel, want reken maar dat een gezin je uitput. Dan kan ik alleen maar blij zijn dat ik nu in een ruim huis woon en uit het raam kan kijken waar de schapen in het weiland staan. Genieten!

Ook liet ik de liefde niet aan mij voorbij gaan en ben ik nu 10 jaar samen met Martijn. Ik vind het heerlijk om samen te zijn met iemand die ik al zo lang ken en niet voor niets is hij degene waar ik alle dingen mee beleef in mijn – en ons – leven. Omdat we voor elkaar gaan, hebben we nu, op deze leeftijd, geen onzekerheden meer en weten we dat we als gezin altijd samen zullen zijn. Alle moeilijkheden en keuzes hebben we al genomen. Voor ons geen onduidelijkheden meer. Wij gaan door alles samen heen. En dat is fijn. Want ik zou liever niet alleen zijn op deze leeftijd.

Ook vind ik het fijn dat ik weet wat ik wil. Ik heb voor ogen welke dromen ik werkelijkheid wil laten worden. Wat ik daar voor moet doen en geef positieve kracht aan mijn doelen. Hoofdzakelijk komt het er op neer dat ik doelgerichter ben en niet meer bang ben voor dingen die misschien niet zullen lukken. Mijn wensen en dromen die ik had in mijn twintiger jaren zijn eigenlijk allemaal uitgekomen. En dat geeft mij opnieuw kracht en zekerheid dat ik de dingen met positieve moed tegemoet ga!

Eigenlijk is mijn conclusie dat ik zekerder ben ik mijn leven. Meer vertrouwen op mezelf en op wat ik kan. Ik weet waar mijn mogelijkheden liggen en wat mijn kracht is. Maar ook waar ik geen energie in hoef of moet steken. Toch blijf ik wel open staan voor ontwikkeling, want daar ben je nooit te oud voor! Ik blijf me ontwikkelen, maar laat me niet meer uit het veld slaan.

Ik heb mijn eigen kracht ontdekt :).

handwritten-liefs-liset

Leave a Reply

Your email address will not be published.