Dat mijn dochter Jade afgelopen week voor het eerst naar school mocht, had ik natuurlijk al verteld. Maar hoe ze het vond en hoe ik het beleefde was nog even een verrassing hoe dat zou uitpakken. Ik was hartstikke benieuwd of ze het leuk zou vinden en of ik het niet heel moeilijk zou krijgen om haar achter te laten in een – voor haar – onbekende omgeving. Gelukkig gaat ze naar dezelfde basisschool als waar ik zelf naar toe ben geweest, dus ik wist wel een beetje wat ik kon verwachten, maar om na dik 20 jaar weer op het schoolplein te staan, was wel weer even wennen!
De ochtend dat we haar heen zouden brengen, ging helemaal soepeltjes. Ze at haar ontbijtje op, ik kleedde haar aan en we reden naar school toe. Martijn was ook vrij, dus we konden mooi met zijn allen haar naar school brengen. Heel gezellig! Toen we het schoolplein naderden zag ik dat ze het allemaal wel een beetje spannend begon te vinden. Ze keek met grote ogen rond en werd een beetje stilletjes. Toen we bij haar klasje aankwamen, werd het haar toch allemaal wat te veel. De tranen begonnen te vloeien en ze begon huilend te vertellen dat ze echt niet heen wilde. Dat moment was best moeilijk, want heb je bij de crèche nog de mogelijkheid om haar het spel in te leiden, bij de basisschool ‘lever’ je je kind af en ga je weer weg. Ik moet zeggen dat dit best even pittig was voor deze mama hier.
Gelukkig was de juf ontzettend lief en stelde voor om haar op schoot te nemen, samen met haar lieve konijnenknuffel, die ze absoluut niet los wilde laten. Jade snikte me nog toe dat ze bij mama wilde blijven en toen ik haar zei dat ik haar straks weer snel op ging halen, restte haar alleen nog maar te zeggen: ‘Tot straks mama’. Zo zielig en aandoenlijk! Ik liep dan ook het schoolplein af met tranen die in mijn ogen stonden te prikken. Mijn kleine, grote meisje die voor het eerst naar school gaat en dan ook nog eens snikkend achter laten. Het was natuurlijk een troost voor mij dat eigenlijk alle kindjes dit hebben op de eerste schooldag, maar toch!
Om 12:00 uur konden we Jade weer ophalen en stonden we met een hoop andere ouders (en opa’s en oma’s) te wachten totdat de klas weer open ging. En daar was ze hoor, ze werd door de juf de klas uit begeleid en was een heel happy meisje! De juf vertelde ook nog dat het hartstikke goed ging. Ze was tot een uur of 10 nog wat sipjes geweest, maar toen ze na het fruit eten buiten mocht spelen, was ze helemaal los gekomen! Ze speelde lekker en vertelde zelfs in de kring wat ze de afgelopen tijd had mee gemaakt. Wauw, dat had ik echt niet verwacht! Ik was erg verrast dat ze op de eerste schooldag – in de grote kring -haar verhaal durfde te vertellen. Ik was daarentegen echt zo’n verlegen meisje die het liefste weg wilde kruipen als ik het woord kreeg. Je begrjjpt het al; hier praat een trotse moeder, haha.
Toen we thuis kwamen vertelde ze me zelfs dat ze het ‘zooooo leuk!’ vond op school. Ik kon alleen maar glimlachen en met een tevreden gevoel aan haar eerste schoolochtend denken.
Vandaag gaat ze weer een ochtend heen en hebben ze een sportdag georganiseerd. Ze gaan vanwege koningsdag alvast lekker sporten en volgens mij moet het een hele geslaagde dag worden. Ik heb er weer zin in en volgens mij Jade ook!
Als je ook kinderen hebt; hoe was jouw eerste schooldag voor je kind (en voor jou zelf)?
Leave a Reply