Voor wie mij volgt op Instagram, heeft al kunnen zien dat ik gisteren bovenstaande foto’s plaatste. Met een drukverband op mijn arm verliet ik gisteren het ziekenhuis. Sinds 2,5 jaar slik ik zware medicatie voor mijn ziekte endometriose, maar omdat de bijwerkingen mij echt parten gingen spelen, ging ik gisteren voor een nieuw medicijn naar het ziekenhuis.
Nu is het misschien handig om eerst dit artikel te lezen als je niet bekend bent met endometriose. Hierin vertel ik hoe mijn diagnose is gesteld na jaren ernstige klachten te hebben gehad.
Mijn medicatie tegen endometriose
Oké, dat terzijde! Ik slikte de afgelopen 2,5 jaar dus een hoge dosering Primolut (tabletten) om niet meer ongesteld te worden. Na jaren vreselijke medicatie te hebben gebruikt die voor geen meter werkte (ik kreeg steeds doorbraakbloedingen en alsnog veel klachten), ging ik dus over op Primolut. Oorspronkelijk is dit een middel voor vrouwen om je menstruatie een paar dagen uit te stellen als je bijvoorbeeld op vakantie gaat, maar ik slikte dit drie keer daags en dat maanden achter elkaar.
Na een jaar deze hoeveelheid geslikt te hebben, had ik eindelijk het gevoel dat mijn buik rustiger werd. Dat ik ook goede periodes kon hebben tijdens mijn ziekte. Ik had minder last van doorbraakbloedingen en mijn pijn werd minder. Yay!
Maar wat juist erger werd, waren de bijwerkingen van dit middel. Nu is er een scala aan klachten te noemen, maar waar ik het meeste last van heb, zijn stemmingswisselingen en je down voelen. En dat zonder een duidelijke aanleiding. Gefrustreerd voelen, je ergeren aan de kleinste dingen, snel uit je slof kunnen schieten en om onverklaarbare redenen niet lekker in je vel zitten. Zeg maar gerust dat ik me tijdens dit middel niet zo happy voelde.
Je weet niet meer beter, het wordt gewoon
En weet je, op een gegeven moment weet je niet meer beter. Gaat het voelen alsof dit je gemoedstoestand is. Maar niets is minder waar, want van mezelf ben ik juist heel positief ingesteld, vrolijk en blij! Waar ik vooral verschil in merkte, was dat ik soms een stopweek inlaste als ik ‘ongesteld’ moest worden (dat gebeurde één keer in het half jaar). Wauw, wat voelde ik me dan weer open en vrij en vooral blij!
Dat was voor mij 2 maanden geleden echt een groot signaal dat het anders moest. Ik wilde me niet meer zo voelen! Dus na contact te hebben gehad met mijn gynaecoloog, was de beslissing gemaakt: ik ging over op nieuwe medicatie!
Implanon NXT werd het dus
Na een goed gesprek met haar waren we het erover eens, ik zou gaan beginnen met Implanon NXT. Misschien ken je het wel? Het is ook een anticonceptiemiddel tegen zwangerschap. Implanon NXT is een hormoonhoudend staafje die onder je huid wordt aangebracht en daar zo’n 2 tot 3 jaar kan blijven zitten.
Voordeel is dat het medicijn opgenomen wordt in mijn bloedbaan en daardoor een kleinere hoeveelheid hormonen effectief kan zijn om mij niet meer ongesteld te laten worden en daardoor de kans op forse bijwerkingen nihil is.
Update
En zo liep ik dus gisteren uit het ziekenhuis met een drukverband om mijn arm. Nog natrillend door de verdoving en het zetten van het staafje in mijn onderarm, ging ik naar huis. Hopend op een zonnig humeur, me vrijer voelen en niet meer ongesteld worden. Ik ga ervoor!
Hoe het mij de komende tijd vergaat? Ik hou je op de hoogte door updates hier op mijn blog. Er zal binnenkort een uitleg komen over hoe mijn ervaring met Implanon NXT is. Het is natuurlijk ook gewoon een anticonceptiemiddel en daardoor ook interessant voor meiden en vrouwen die niet de zorgen willen hebben van het slikken van een pil. Mijn eerste ervaring zal ik binnenkort delen en de updates volgen daarna.
Heb jij ook wel eens medicatie gehad waarbij je veel last had van bijwerkingen? Ben jij bekend met Implanon NXT?
Leave a Reply